جاده لغزنده ست

با تو بودن به وقت اضافه کشید

غزل عمـــر من به قافیه کشید

گنـه ام راعزیز_جان ندیده بگیر

بعدچهل ســـال پای دل لغزید

جاده ی زندگی ی ناهمـــــوار

سنگـــــــــلاخ بود ومی پیچید

پای تابلوی"جاده لغزنده" است

دســــــت فرمان بندگی لرزید

راز دل را به کس نمی گـویم

ترس دارم از رقیـــــــب وعتید

مصرع آخر شـــــــعر را تو بگو

زاغ بدبخـــــت به خانه رسید؟